Lees hieronder het interview dat geplaatst is op www.catwise.nl.

Afgelopen schooljaar startte de stedelijke scholengemeenschap Nehalennia, locatie Kruisweg in Middelburg met Catwise. Docent Lichamelijke Opvoeding en mentor Martin Wilken en leerling uit de derde klas vmbo-k Dean Mulder vertellen hoe het is om te moeten werken met feedback, actieplannen en driehoeksgesprekken.

Dean, twee jaar lang heb je alleen cijfers gekregen, dit jaar kreeg je voor het eerst uitgebreide feedback. Hoe was dat?
‘Ik vind het fijn, omdat ik daardoor veel beter te zien krijg wat er goed gaat en wat ik nog moet verbeteren. En juist op dat verbeteren kan ik me dan concentreren. Nu had ik wel bijna alleen maar positieve feedback, maar voor de paar vakken waar het wat minder was, ben ik na de eerste periode beter gaan opletten tijdens  de lessen. Zo is het gelukt om er bij de tweede ronde positiever voor te staan.’

Martin, herken jij het verhaal van Dean?  
‘Zeker. Het was in eerste instantie voor collega’s even zoeken om de feedback op de juiste manier te verwoorden. Om niet meteen oordelend of veroordelend aan de slag te gaan, bijvoorbeeld door zinnen te beginnen met “ik zie dat je …” of “ik merk dat je …” . En ik denk dat het goed is dat we ook met leerlingen als Dean, bij wie het allemaal goed gaat, toch het gesprek aangaan om te kijken hoe je hen nog verder kunt stimuleren. Je merkte ook direct dat het in de klassen leefde. Hé, hoeveel hoedjes en groene duimpjes heb jij? Leerlingen gaan gelijk ook met elkaar in gesprek.’

Dean, heb jij ook het gevoel dat je hierdoor meer bezig bent met school? 
’Ja, dat is wel zo. Door deze manier van werken ben ik me bewuster geworden van wat ik zelf kan doen om mijn resultaten te verbeteren. Ik ga nu gemotiveerder naar school en ik steek ook meer tijd en energie in de vakken die wat minder gaan. Ook tijdens de les lette ik daar beter op en zorgde ik dat ik scherper was.’

Dean is dus meer eigenaar van zijn leerproces geworden, zoals we dat deftig noemen. Martin, Is dat iets waar jullie als school bewust op sturen? 
‘Die kant moet het wel meer opgaan. In de eerste ronde driehoeksgesprekken hebben we het vooral gehad over de feedback, of de leerling die herkende, waar hij of zij trots op was. In de tweede ronde was het meer aan de leerling om met hun actieplan aan hun ouders en mentor te laten zien hoe zij de feedback gebruiken om hun schoolwerk te verbeteren. In de eerste cyclus zag je dat dat nog zoeken was, maar in de tweede hebben we echt al stappen gezet.’

"Ik ga nu gemotiveerder naar school en ik steek ook meer tijd en energie in de vakken die wat minder gaan." 

Zijn er voor jou en voor de school nog andere pluspunten aan het instrument?
‘Jazeker. Behalve mentor ben ik ook leerlingcoördinator. En door dit instrument waarbij ik via de feedback van collega’s heel snel informatie krijg over leerlingen, weet ik direct hoe het gaat met een bepaalde leerling. Je kunt ze onmogelijk alle 350 scherp op je netvlies hebben staan.’

Dean, was je het altijd met alle feedback eens?
‘Vaak wel. Ik kreeg bijvoorbeeld te horen dat ik in de les wat minder met mijn vrienden zou mogen kletsen. Dat herkende ik wel. En daar probeer ik ook echt aan te werken. Maar er waren ook wel dingen waarvan ik vond dat het niet aan mij lag. Daar heb ik het thuis met mijn moeder wel over gehad en in het driehoeksgesprek hebben we ook gekeken hoe we dat kunnen veranderen.’

Martin, wat was voor jou als mentor van Dean het belangrijkste dat uit het driehoeksgesprek naar voren kwam?
‘Wat ik niet wist, was dat Dean in voorgaande jaren gebruik heeft gemaakt van Kurzweil, een ondersteuningsprogramma voor dyslexie. Nu kwam naar voren dat hij daar wel weer gebruik van wil maken. Dus door het actieplan en het driehoeksgesprek met Dean en zijn moeder komen we sneller bij dergelijke oplossingen uit. En uiteindelijk is dat alleen maar goed voor Deans schoolprestaties.’

Nu komt iedereen aan bod en we zien ook dat dat leidt tot meer ouderbetrokkenheid.

Dean, is er door de feedback, je actieplan en het driehoeksgesprek thuis wat veranderd?
‘In het eerste jaar was mijn moeder heel druk met mij en mijn schoolwerk. Het was haar idee dat ik in het tweede jaar naar huiswerkbegeleiding zou gaan. Daar zit ik nu nog steeds en dat heb ik echt nodig om te werken voor school. Maar omdat ik daarover thuis eigenlijk niets vertelde, miste mijn moeder wel een beetje het overzicht over hoe het met mij op school ging. Dat is nu door de feedback, het actieplan en de driehoeksgesprekken een stuk beter geworden.’

Martin, herken je dat ook bij andere leerlingen?
‘Ja. Ik heb er heel erg op gestuurd dat leerlingen met hun ouders/verzorgers de feedback kwamen bespreken op school. Eerder namen mensen alleen contact op als het niet goed ging met hun zoon of dochter. Nu komt iedereen aan bod en we zien ook dat dat leidt tot meer ouderbetrokkenheid.’

Fotografie: Catwise.nl